Wstyd? To mało powiedziane. Powinnam na rękach nosić dziewczyny z Magnoliowego Dworku za cierpliwość do mnie bowiem zostawiam u nich swoje rzeczy z zapowiedzią,że na pewno je skończę nan astępnym spotkaniu. Potem się okazuje, że albo gadamy, albo zajmujemy się oglądaniem serwetek i papierów, albo coś robimy (beze mnie, bo ja oczywiście gadam) i tym oto sposobem moje dekupażowanie jedej rzeczy zajmuj coś koło roku (jeśli nie dłużej).
Nie mniej wczoraj dokleiłam resztki tego co zaczęłam w lutym ))) i jest. (Teraz zostało już tylko lakierowanie.)
A hest ---- następny segregator z całej serii "kolorków". Miały być z przeznaczeniem na papierzyska męża, ale mu je zaanektowałam bo nie mogę się zmieścić ze skrapowymi resztkami .
bardzo precyzyjna praca i pięknie Ci to wyszło !! ja też chcę takie drewniane pudełko na papiery , tylko ja bym go własnym rysunkiem ozdobiła :) bo już mam pomysł
OdpowiedzUsuńNo masz tempo:D:D:D Ale w pełni rozumiem, że trzeba czasami poplotkować z koleżankami po fachu!:))Segregatorek paluszki lizać, słodziaszzzczy!!
OdpowiedzUsuń